Özünü sözünü bir etmedikçe
İnsanlığa adım atım atılmaz imiş
Sevgiyi gönülde var etmedikçe
Huzura mutluluk katılmaz imiş
Araştırıp soruşturup bilmeden
Yaşıyoruz daim ibret almadan
Mevla'm hiç birşeyi vakti gelmeden
Yaradıp cihana var etmez imiş
Kimsenin derdini hiç bir kimseye
Kimsenin rızkını başka kimseye
Kimsenin sevdiğin hiç bir kimseye
Güzel gösterip de yar etmez imiş
Canileşip her an canlara kıyan
Bunu açık açık eylemiş beyan
Zararla geçiyor günümüz ziyan
Bu yaşayış bize kar etmez imiş
Saadetle coşku ile gülmeyen
İkaz edilince yola gelmeyen
Yanlış da olup da kendin bilmeyen
Ne kadar kınansa ar etmez imiş
Edepden hayadan mahrum olunca
Kendisini gafletlere salınca
Hayırı bırakıp şerri bulunca
Hüda cennetine yürütmez imiş
Metin-iyim derki bozuksa fehil
Hizaya gelir mi hiç karacahil?
Havai yaşayan olmazmış ehil
Ahlakı kendine yer etmez imiş
Kayıt Tarihi : 29.3.2009 19:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrü Metin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/29/eksiklerimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!