Eksik yüreğim Şiiri - Aynur Durmuş

EKSİK YÜREĞİM BEN
Şehit çocuğuyum ben
Yada terkedilmiş belkide
Kimileri yetimhane penceresinde
Sorumsuz bi babanın evladıyım
Yada anası göçmüş ahirete
Kimbilir yaşarken de yoktur bazıları
Belki çöpteyim yada bi karaya vurmuş
Sevilmemiş saçım şevkatten yoksun
Tutulmamış elimden birkere bile
Hırpalanmış yüreğimden
Hiç büyümemiş çocuğum ben
Boşluk nedir bilirmisiniz siz
Çatısız evler buz tutmuş yürekler
Gölgesiz ağaçlar kimsesizler
Yetimler öksüzler çaresizler
Hiç büyümeyen çocuğum ben
Yüzünde tebessümle eksik yüreğim
Yaralı bir serçeyim artık
Yoksa sıcaklığı şevkati içinde
Arar durursun köşelerde
Tarifsiz sorularda
Amansız çığlıklarda boğulursun
Şehit çocuğum boynu bükük yetimim
Hep bir yanı eksik
Doldurulmaz boşluğum
Nasıl sızlar yüreğim
Sessiz hıçkırışlarım
Buz tutmuş yüreğim
Kimsesiz ürkek çığlıklarım
Yaralı eksik bir serçeyim ben
Ordan oraya savrulan ama ölmeyen
Avcılar sahte maskeler
Acımasız yürekler
Sahi siz duydunuzmu
Eksik yüreğimi hiç büyümeyen çocukluğumu
Mevsimler hep kışım yüreğim hep soguk
Haksızlıklarda boğulmuş nefesim
Artık ölüme terkedilmiş
Sesizce dalıp gitmektir uzaklara
yetim olmak demek
Artık yazda kışta üşür bedenim
Kalabalık sokaklarda süzülür yüreğim
İçimde dinmeyen sancılarla
Eksik yüreğim ben ..

Aynur Durmuş