Eksik Yanım Şiiri - Hüseyin Kerem Arslan

İkimizde birbirimizi tamamlıyorduk,
Sen yaralı bir aşkı taşıyordun,
Bense yeni bitmiş bir sevdayı,
Sen benim eksik yanımdın,
Eksik mutluluğum,
Yarım gülüşlerimdin...
İkimizde birbirimizle sarıyorduk düş kırıklıklarımızı,
Belki de bu yüzden güzeldin gönlümde,
Belki de bu yüzden böylesine çok sevdim seni.
Haklısın,
Hiçbir zaman tam olamadık bu sevdada,
Hep birşeyler eksik kaldı,
Hep birşeyler yetim,
Senin hala dinmek bilmeyen gidişlerin vardı,
Benimse hâlâ yaralı gülüşlerim...
Yine de teşekkür etmeliyim sana,
Kısa bir süre olsa da mutlu ettin,
Ya da öyle göründük,
Bilemiyorum.
Yine de senin gülüşlerinde olmak güzeldi,
Sahi nasılsın bu aralar?
Gülüşlerin nasıl?
Beni anıyor musun gülümsediğinde,
Şuan o olsa gülüşlerimden öperdi beni diye.
Yine de dikkat et kendine eksik yanım,
Yarım gülüşlerim;
Umarım kırılmazsın benden sonra,
Biliyorum,
Benim gibi hiç kimse sevemeyecek seni.
Biliyorum,
Hiçbir sevdanda Keremin olmayacak!
Yine de hoşça kal eksik yanım,
Kendine iyi bak...