Eksik Yanım
Sen benim hayata isyan eden tarafımdın
Ben ise senin hayatı anlamaya çalışan tarafın...
En çocuksu yanlarımın yansımasıydın sen
Ben ise hala masumluğunu koruyan koruyan en yetişkin tarafın...
Ani çıkışlarımdın, hep yol alışım,
Küfredip engellere yoluma devam edişimdin.
En uysal tarafındım senin,
Hep 'büyüyünce ' deyipte olamadığın,
'Alıcam' deyipte geç kaldığın o hediyen.
Güçsüz yanlarımı gördüm kendine her isyan edişinde,
Kendimi tamamlamaya çalışırken hep eksik kalan yönümdün sen.
Ve tamamlayamayacak olsamda kendimde hissettiğim,
o gücü sevdim yanında.
Herşeyi görmezden gelip sonuca ulaşmanın zevkini sevdim seninle...
Hayata 'seni sevmek' adına attığım yalanları sevdim.
Ve sana ulaşmak adına attığım adımları...
Pes etmeyişimi sevdim seninle.
Ve tüm gidenlere inat vazgeçmeyişimi...
Seni sevmedim ben aslında;
Senin yanında ki Ben'i sevdim!
Seni sevmedim ben! Evet!
Seninle güçlenen yanımı sevdim.
Seni sevmedim!
Vazgeçmemeyi, savaşmayı sevdim.
Ve zafere giden yolda çabalamayı.
Ben'i değil!
Kendinden vazgeçip 'senin' yolunu seçen beni sevmedim hiç!
Seni sevdim sadece...!
Ben'i bile kendi savaşını terkedip senin savaşına dahil eden Seni
sevdim..!
Kayıt Tarihi : 25.11.2008 15:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan kendinde olmayıpta başkasında olanı ister ve o başkasını sever.. eksik yanları tamamlanır sanki.. öyle düşünür..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!