Ben eksik sokağım,
Solumdan ötesi çıkmaz...
Sen işçi yorgunlukları, süründüğüm taş duvarları...
En çok da tenhası kalabalıkların
Sessiz ölüşleri park kuşlarının...
Eksik sokağım; sökülmüş parkeleri, kilit taşlarım...
Sana sapmaktan başka bir yön yok
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ne zordur iç savaş... Ve ne zordur o uzun çığlık çığlığa yolculuk... O karanlığı yırtarak bulunmaya çalışılan sokak...
Defalarca denedim... Biliyorum....
Şiir mükemmel ama final kurşun gibi...
Saygı ve sevgiler şair..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta