Eksik Şeyler Şiiri - Canan Aktas

Benden eksilenle yamacına al beni
kıyısına götür kendi dumanının
herkesin bir kuytusu var eksilenleri biriktirdiği
dönüp bakmadığı
biriken toz evlerinde
casusları var sırları hep anlatmanı bekleyen
yaşamın kurtçukları sızlatıyor ellerimi
gece döndüğün ev yeniden açıyor kapılarını
kokular önemli
biriktiriyorsun teninde
yağmur kokusu mesela fesleğenle birleşip bardağına doluyor
sesler önemli bazen kalabalık oluyor
bazen içinde çınlayan sessizlik
buna rağmen eksilen şeyle
eksik şey aynı olmuyor
bilinmezler çarpıyor bedenini duvardan duvara
ölürken son bir doz mutluluk
ölürken en son eksilen bıçak kalbimde ki
dumanın acıtıyor gözlerimi
dumanın güçlü bir geyiğin
ormanından çıkarılması
beni toz yapan ayaklarında