Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Umarım o küçük güzel kızın saçlarını , huzurlu bir yuvanın duvarlarını sevgi ve şefkat kokan ellerinizle örersiniz.
Yeterince yaşanmayan sevgiler hep eksiktir biraz. Yeteri var mıdır ki?...Suçlusu ya örülmeyen saçlar, ya söylenmeyen sevgi sözcükleri. Fakat hep eksik kalır insan sevmelere nedense... Kutlarım şiiri ve sizi Müjdat bey... Nicelerine...
kızımızın saçları...ne hoş bir benzetme sevgiye dair...mutluluğunuz daim olsun..hiç bozulamasın...hep örünsün sevdiğiniz aşk meyvenizin saçlarını...sonsuz saygıyla..
Belki hayatı 'tam yaşamadım, yaşamadık..' Zaten 'tam' kimse yaşamamıştır, eminim...
Ama insanın 'eksik ölmesi' bir başkadır...
O eksikliği bile bile hem de...
İşte o 'saçların...'
Sanma sadece saçların.. O bir 'imge...' Senden...
Seni yeterince sevememenin.. İlgilenememenin...
İşte beni o eksikle ölmektir, üzen, korkutan... 'Gözümün açık gideceğinin' itirafıdır bu şiir de...
Kutlarım Müjdat Bey... Çok güzeldi..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta