Ayrılmışlar
Kanları kaynaya kaynaya
Dönmüş durmuş gramofon
Hep aynı yerde takılıp kalmış o fa’ya…
Köprüler yıkılmış
Geçememişler ince sulardan köhne bir sandalla.
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Şiirin duygu ve yürek işi olduğu kadar,incelik,düşünce ,emek ve yaratıcılık işi olduğunun da büyük bir ispatı yukarıda duran eser...Şiir şiir aktığı kadar,nağme nağme süzülüp geldi dizeleriniz bana...Her notanın ayrı bir ses verdiği gibi,her dizeniz ayrı bir duyguyu anlatıyordu sanki...
FA büyük bir ayrılığı seslendiriyordu,LA çaresizliği,Sİ acının derinliğini,RE yapılan ve verilen mücadeleleri,Mİ acılara direnmeyi,katlanmayı,DO acının vardığı sonsuz boyutu anlatıyordu sanki...
Şiirinizden bana yansıyanları aktarmaya çalıştım sevgili ustam,eksiğim ve yanlışım olduysa affola...Bu değerli eserinizi ve kıymetli şahsınızı içtenlğimle kutluyor,hürmetlerimi bırakıyorum sayfanıza...saygılarımla...
USTA İŞİ YÜREK İŞİ TEBRİKLER SELAMLAR
ne kadar farklı bir şiir...
valla can, kıskanılacak bir kaleminiz var..
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta