Dururdu zaman..
Gökyüzüne ilişirdi gözlerimiz
Sudan bahaneler arardık,
Gülümseyebilmek için.
En sevimli maskemizi takardık
İnce çizgilerde gezinirdi kalp atışlarımız.
Birleşmeli miydi yürekler?
Eller sarmalı mıydı birbirini?
Tanıdık hayatımı dinlerdim
Dehşet çizgilere sahip dudağından.
Direnirdim, o cevheri ateşe..
Aldığımız en eksik nefesle
İçimizden geçen sadece üç kelime:
İşte! Ben de öyle..
Kapılıp gitmek an meselesi
Vazgeçemezdik artık
Gizlice sevda belirirdi kapıda
Aydınlık yüzünden yansırdı umutlar
Eksik nefesler eşliğinde..
Kayıt Tarihi : 24.6.2008 21:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seren Barlas](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/24/eksik-nefesler-sahnesi.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)