Kadın adama bakıyordu.
Adam da kadının gözlerinden yüreğine akıyordu.
Kadın bunu hissediyordu:
Dünya soyut,
zaman sonsuz bir an...
Kadın anlatıyordu.
Adam da sessiz, fakat çapkın bir edayla dudağını hafifçe kıvırıyordu.
Adamın gözlerindeki merhameti görmüştü kadın.
Öyle sıcak, öyle tutkuluydu ki;
kadın o merhametin gölgesine sığınmak istiyordu.
Çok ortak yönleri varmış.
Geçmiş hayattaki hayalleri bile aynıymış.
“Tez buldum, erken kaybettim seni.” dedi adam.
Aylarca çınlamış bu söz kadının kulağında.
Neden diye sormadan terk etmiş adam;
binbir yalnız hayalle kalmış kadın.
“Bir cümle gibi yarım bırakılır mı insan?” dedi kadın.
Adam kadına baktı,
gözlerinden yüreğine aktı.
Adam erken gelmişti.
Kadın geç...
Kayıt Tarihi : 30.9.2023 13:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Betülüm için🩷
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!