Ben hep denizi özledim..
Dalgalar önümde çalkalansa da
Denizin bağrına kılıç gibi girmiş bir yarımada da .
Güneşin batışını özledim.
Oysa Güneş batardı hep gözlerimin önünde
görürdüm kavuniçi renginin her çeşidini
Ufukta kaybolana dek izlesem de..
Memleketimi özledim
Şuan memleketim de olsam da
Tam içindeyken eş dost akrabalarımla..
Özlem böyle bir şey işte
Hasret duyduğu her şey yanında olsa da
Bir şeyleri özlemek yatar her insanın ruhunda..
Şunu düşünürüm hep
Bir şeylere kavuşmak, başka bir şeylerden uzaklaşmaktır aslında.
Gönül istese de hepsini bir arada
Mutlaka eksik bir şey kalır puzzle ın parçalarında..
Tamamlanamaz asla o hayal edilen manzara..
Bir de o ani kopmalar var ya, teninden et koparır insanın..
Bunu anlamaz önceleri kendisi..
Dönüp geriye baktığında hatırlar, çok zaman geçmiştir oysa..
Tutmaz hafızalar çok hatıraları koynunda
Daha dün gördüm oradaydım diyemezsin
Her doğan gün sıfırlar hayatı sil baştan..
Aynı özlemi duyarsın hep, hiç yaşamamış gibi..
Yetişemez anlara insan saniye öncesine
kaderi bellidir aslında dur diyemez gidişine..
Hani söylenir ya yanımdayken özlüyorum diye
Yaşam böyle bir şeydir işte
Kayıt Tarihi : 17.10.2010 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayat Torlak](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/17/eksik-kalir-birseyler.jpg)