Birer birer hepsinin yüzünü hatırlıyorum.
Yaprakları ağızlarının kenarından sarkarken henüz bahar gelmemişti.
Bu yolların kökünün nereye vardığını hissettim.
Bu doğru değildi.
Bu ayrılığın doğru olması imkansızdı.
Soldunuz teker teker yaprakların ve sen.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta