Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
SEN GİDİNCE.....TANRI İNSANI BELE YARATMIŞ ,GEDENE KADER BELE DÜŞÜNER.GETDİ FARKLI DÜŞÜNECEK ARTIK..YA YENİDEN SEVECEK..YA NİFRET EDECEK.. SONRA YAŞADIKLARI ADİ GELECEK ONA....
Sıkıldım yokluğundan
Beni de al yanına
Sar sıkıca, göğsüne bastır
Yıllarca aradığını bulmuşcasına.
***
Tebrikler değerli şairim.....Oldukça güzeldi.......Hürmetler.....
Abdulvahap Yıldız
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta