Eksik Kalan Şiiri - Yunus Emre Şahan 2

Seni istemem doğruydu
Oysa sana gelen bir başkası
Halinden bildim ki
Sen bana tanıdıktın
Ben sana yabancı gelendim
Gördüğün hal ben değildi
Anlattım bunu sana yazarak
Yazılanlar doğruydu ama yazan bir başkası
Yazılanların ruhu aksetmedi sana

Bir garip zamandı
Zaman da kendinde değildi benim gibi
Bizi görünürde yakınlaştırmıştı
Gerçekte uzaklaştırdı
Bir zamanlar sevgiydi bizi birbirine çeken
Şimdiyse ihtiyaçlar...
İstesem ulaşırım sana, çok yakınsın
Elimi uzatsam dokunabilirim
Ama benim ellerim pinokyo elleri
Hareket etse de canı yok
Sosyal ağlar gibi, onların da canı yok
Biz yaşamak için çok ölüyüz
Ölmek içinse çok diri...
Evet pinokyo ellerimiz var
Dokunabiliriz ama hissettiğimiz tek şey sertlik
İplerimiz var bizim, özgür de değiliz
Kaçıp kurtuluruz istesek, yine sevgiyle dolarız
Ama korkuyoruz, güzel şeyler acı verdiği için
Sevgi kalbimizi yaktığı için..

Ara ara seni hatırlardım
Gözlerimin dolduğu anlardı
İzlerdim seni uzaktan
Kalbimin yanması dinsin diye
İplerimden kurtulmaya cesaretim yoktu
Unutmak istedim seni
Ki unuttum da..
Ne zaman kalbimde sarı ışık yandı
Yine hatırladım seni o an
Biraz uzun yansaydı ışık
Kader yeni ağlar örerdi
Yazık!
Çok çabuk söndü ışıklar
Eskiden sürekli yanarlardı
Gözlerim hayretle doluyken
Sen oradan bir parçaydın
Rengarenk, uçsuz mavilik ve yeşillik
Hatırladığım buydu
Bunlar yoktu sana geldiğimde
Hatırlayamadın o yüzden
Ben kendimi biliyorum
Sen oraya aitsin, ordan bir parçasın

Sonra isyan eder buldum kendimi
Nerde dedim bu ışıklar
Kitapları araştırdım, yüzlerine baktım insanların
Her şey griydi ve cansız
Terk edip kaçmak istedim
Ama korktum
Sana gelecektim ışıklarım yansaydı
Sen de bana..
Kader yeni ağlar örecekti ve sen hissedecektin

İçimde büyüdü ayrılık acısı, kaçmak isterken ondan
Işıklar yandı ve söndü
Artan bir titreşim..
İçimdeki sıkıntıyı büyüttü
Sıkıntılar sinire dönüştü
Sinir her şeyimi kırıp dağıtmak istedi
Yaptı da...
Teskinlerim sonuç vermedi
Benim olmayanlar yerine gitti
Yalnız, kimsesiz ve hiçbir şeysiz kaldım
Kalbimde ince bir sızı büyürken
Sinirlerim zevke dönüştü
Benliğimden atamadım bu zevki
Etkisiz kaldı ağzımda birikmiş küfürler
Gitmedi..
Çünkü bir tarafım onu istiyordu
Ve zevk ışıkları yaktı
Sular kabardı, yeşillikler hışırdadı
Daha uzun yanıyorlar artık
Gece karanlığında dağların arasından geçen
Bir tenin ışıkları gibi
Karanlıkta kayboluyor sonra başka tren ışıkları
Bütünlük henüz gelmedi
Biliyorum bir şey daha var arada
O da kalktığında
Her şey yerli yerinde olacak