hayat kızıl bir nehir gibi usul usul akarken
gitme kal dediklerinin ardından bakacaksın
ayak izlerinde kalacak gözlerin
aşk dedikleri şeyi bir mezar gibi kalbine kazacaksın
kuru başaklar nasıl beklerse yağmuru göklerden
senin için damlayan bir çift yaş umacaksın
dost meclislerinde çalınmışken mutlulukların
her gülücük için bin yas tutacaksın
varsay ki asla tükenmez mürekkebin
kendi kalemini kendi ellerinle kıracaksın
kapının ardında kalacak yorgun gözlerin
kimi seversen sev hep eksik kalacaksın...
08.11.14
İsa YılmazKayıt Tarihi : 8.11.2014 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)