hayat kızıl bir nehir gibi usul usul akarken
gitme kal dediklerinin ardından bakacaksın
ayak izlerinde kalacak gözlerin
aşk dedikleri şeyi bir mezar gibi kalbine kazacaksın
kuru başaklar nasıl beklerse yağmuru göklerden
senin için damlayan bir çift yaş umacaksın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel
Her konuda olduğu gibi aşkta da yaşanmamış bir şeyler mutlaka olacaktır. Bütün bu yaşanmamışlıklar da keşke torbası içinde kalacaktır...
Kaleminize sağlık sayın İsa Yılmaz...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta