Eksik insan Şiiri - Ergin Türkmen

Eski çok eskide kaldı yaşamın anlamı
Ne tez yitirdik o güzelim insanları
Zaman değişti umut makinede
O güvendiğimiz dağlar eksildi artık

Bir söz namus olur bazen inanırdık
Dilden dile söylenirdi mertlik
Üç yüz yıl öncesi dün gibiydi
Nice efsaneler eksildi artık

Şimdi antika bir eşya paha biçilmez
Simdi eski bir insan bakıp görülmez
Şimdi kıymet verip kıymet bilinmez
O çocukça attigimiz kahkaha eksildi artık

Gezdiğimiz bahçeler ektigimiz güller
Yanlışı görünce kinardi eller
El etek öperdi yeni gelinler
Sevgisi saygisi eksildi artik

Sabah olunca toplanirdik sokakta
Bir ekmek icin beklerdik ayakta
Bir suçumuz varsa yerdik dayakta
Özlemimiz hasretimiz eksildi artik

Bulutlar, beyaz bulutlar giderayak
Başını kaldırıp bakamaz ağlayarak
İnsan ne zaman kendinden geçti
O yemyeşil orman, ağaçlar eksildi artik

Gece olunca yastığa koyunca başını
Bir teraziye koyardın yaptığın işini
Hiç unutmazdın hayalini düşünü
Elle tuttuğumuz zaman eksildi artık

Ergin türkmen