Eksik Hikaye Şiiri - Can Barış

Biz seninle kavuşamayan
İki dağ gibiyiz.
Munzur gibi kekik kokar koynunda,
Uçuşur eteklerinde çiçekler.
Bense bozkırın ortasında sebepsiz yükselen
Erciyes gibi...
Dumanlı başımda kar eksik,
Erimeye buz eksik.

İki farklı denize ya da deryaya akan
Nehir gibiyiz.
İçimize işleyen zehir gibiyiz.
Çektikçe hoş gelen kahır gibiyiz.
Lütfun yeter de artar fakat
Kahrın az, eksik.

İki zıt mevsim gibi doğmuşuz
Sen bahar gibi can vermişsin ruhlara,
Ben yürekleri dondurmuşum kış olup.
Bu eksik hikayede,
Belki hiç gelmeyecek yaz eksik,
Yarım yamalak güz eksik.

Aynı ülkenin sözde karşıt çocuklarıyız.
Canımızdan çok severken vatanı,
Çiçekler uzatır gözlerim gözlerine.
Vurulurken yüreklerimiz derinden,
Yarama basacak tuz eksik,
Derde derman göz eksik.

Yerle gök gibiyiz seninle.
Sen arşın en yüksek yerinde
Seyre dalarken beni,
Ay ışığı gibi vurur gözlerin yüreğime
Ve vurulurken yüreğim gözlerine
Bakmaya yüz eksik, söylenecek söz eksik.