Ayaklarımın altından kayıyor cennet.
Tırnak uçlarımsa, sızım sızım sızlıyor.
Dünya'ya açılan kapı, kasık aramdadır.
Benden sorulmakta, tüm yetimlerin vebali
Ergen kızlara ben öğretiyorum
Döl tutmayı...
Civan delikanlılar,
İlk bende görüyorlar kadın kısmının çıplaklığını.
Benim ahım mahşer azabı.
Saçımın tellerindendir sırat köprüsü.
Bu kadar çok şeyken...
Sabah erken kalkacağım.
Tarlaya tohum atacağım.
Geceye şiir yazıp.
Güne resim çizeceğim.
Basmadan don dikip
Yama vuracağım, delik çoraplara...
Sonra...
Güneş' e yürüyeceğim!
Işık dolduracağım kucağıma.
Akşama yetimlere pişireceğim.
Daha çok şey yapacağım ama?
Kadınım...
Namı değer, eksik eteğim!
Kayıt Tarihi : 15.2.2011 02:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)