Toplumsal alfabede
Olmayan harfleri kullanıyor yüreğim.
Belki de bu yüzden farklıdır okuyup yazmam.
Ne de çok önemsiz ayrıntılar var hayatınızda;
Gün boyu yürüdüğünüz caddelerde,
Bir kaç engelli.
Toplumsal ahlakın kıyısındaki
Gecekondular gibi travestiler.
Boya sandığının başında çocuk
Ki, her fırça darbesinde,
Kardeşine süt alır, annesine entari!
Önemsiz ayrıntılar işte.
Görünmez adam olsan ne yapardın diyorlar
Bircsokak çocuğuna;
Acı acı gülümsüyor ve diyor ki çocuk:
-Ne yanicşimdi herkes görüyor mu beni,
Çektiğim acıları, yaşadığım ıstırabı?
Palyaço gibidir toplum;
Kimi çok mutlu olur,
Kiminin ödü kopar palyaçodan!
Oysa dalları çiçekle dolmalı
Büyüttüğümüz umutların...
Olacaksa tam olmalı,
Eksik barış son bulmalı!
Herkes insanca yaşamalı!
Kayıt Tarihi : 1.12.2019 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!