Saçlarının arasında gezinirken parmakları
Çocukluğu gelir yüzüne
Alnına toplanan kakülünü atarken geriye
Gençliği başkaldırır hayatın geçip gidişine.
-Kuşkuları izler bırakır alnındaki yeni çizgilere-
Sen,
Ne hayat yaşadın durmuş saatlerden ayarlarken zamanı,
Kırık dala yürüyen en uzun kökten sıçrayıp çıkan su,
Bataklığa düşecek en iri yağmur damlası,
Ne suçlar işledin? Kimler,
Kimler kesecek hesabını?
Zamanın kırık dalına düşer yağmur damlası,
Güneş yıkar kırık dalın solmuş meyvesini,
O kurur, solar, açarken zaman çiçekleri
Ve çürürken kalan yaprakları toprağa dökülür,
Göremeden gün yüzü hesap vakti gelir.
Hakan KaradumanKayıt Tarihi : 30.5.2009 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneş yıkar kırık dalın solmuş meyvesini
Göremeden gün yüzü hesap vakti gelir...
Şiir içinde şiir var... dingin ve etkileyici...
TÜM YORUMLAR (1)