Eksik Şiiri - Engin Güler

ben kimseyle sevişmedim
dokunmadım hiçbir kadının içine
suskun bir sabahtı
talan bir geceden arta kalan
işsizdim ıssızdım
kasıklarım kabarıktı
düşlerim yalnız
anne soğuk
bu oda zindanın bir eşi
perdeleri nerde bu yalnızlığın
karanlık sade karanlık
rahmini unutmuş bir kadın doğduğum yerde
ve elinde ki paslı neşterle gülümsüyor çocuk
ve kirli su ve yalan avuntu ve budala zaman
ve kan
ve kan
ve kan

yeşil bir ülkenin kalbi olabilir mi söyle

ben kimseyle sevişmedim
dokunmadım hiçbir kadının içine
ısli bir sabahtı
parmak tetiğe değdiğinde
ıslaktı asmalar
serçeler yorgun
işsizdim ıssızdım
ölen kimdi taşıyarak bedeninde araratı
daha günaydın demeden dilinde ki sese
ufukta kızıl bir ihanet
düz bir şerit bu gün
rüzgarın iniltisinde yetim bir terk ediliş
ve ölüm ecelsiz
alkol ve sperm ve ışıkları loş bir kent
ve cinayet ve cinayet
kahraman itleri ülkemin leş peşinde
kutsal bir ayin mi
ey devşirme tanrı
yada nedir
kuşların bu telaşı
sabah beş ölüm saati
ıskalarken bakışlarım tamda aşkı
kurşun soluğunda ürkek bir güvercin
susayarak damıtılmış üzüm suyuna ürkek
susayarak kızıl suyun sakladığı sırra
ve egsoz dumanları ve soğuk asfalt ve yaban yüzler
ve kaldırımlar ve kusmuk ve küfür
ve kan
ve kan
ve kan

kırmızı bir ülkenin acısı olabilir mi söyle

ben kimseyle sevişmedim
dokunmadım hiçbir kadının içine
işsizdim ıssızdım
bakışları mı bile almadan
gittim kusarak adımı
sahte bir resim bilip kendimi yüzümde
verdiğim her nefes çoğalttı sızımı
vardığım her yer geldiğim yer oldu
fikrimde saklayıp o büyük sırrı
ve tank gıcırtıları ve isyan
ve tutsak bir düş için büyüttüğüm yaram
et ete değdi
demir demire
ötesi kan
ötesi kan
ötesi kan

sarı bir ülkenin çığlığı olabilir mi söyle