Eksik Şiiri - Bilal Ayberk Aydoğdu

Bariz eksiğiz.
Hem de ne eksik!
İyi de ne eksik?

Kan grubu tutuyor duygularımızın.
Markası bile aynı, gazeteye sarılı kaygılarımızın.

Aslında bakma sen güzelim, bütün bunlar
Ne yapmışsak kendimize yapmışlığımızın'.
Kelepir diye mi ne,
Bin bir çeşit hüzün mağazasının altını üstüne getirmişiz.
Makus tecellisi miydi yani ayrılık, farkındalığımızın?
Kurbanı mı olmuşuz yoksa sevmelere dargınlığımızın? !

Şöyle bir bakıyorum da,

Hadi boyunu geçtim,
Beli de oturmamış ki iki başına yalnızlığımızın.

Ama biz de cennet mekan heyecanları cellatların insafına bırakmışız.
Körpecik paytak hisleri hep yok yere paylamışız.
Kızoğlankız bakışları mezara mı saklamışız? !

Bir albümlük fotoğraftan ibaret sevdamız,
Ekseri yalnız kalınca anımsadığımız.
Bitmez sandığımız gülüşmelerimizle ne kadar da ahmakmışız.
Bir kasanın dibindeki çileğin rüyasıymışız.
Ezilmeye mahkûm, sulanıp bulanmaya,
İçimizdeki pembeyi ağu misal akıtmaya sanki baştan razıymışız.

Yine de merak etmiyor değilim,

Üstümüze göğü örttüğümüz o kar beyaz damlarda mı kalmış bebek tenli saf aşkımız? !