Eksik Şiiri - Ceren Bağışlar

Annem’e…
Sabah
Gecenin elbisesini giyiyordu
Yüzünde kırılgan inadı
Günün kuşlarını balkona çağırıp birer birer
Gel, ocağımda bir demlik çayım var-
Küçük adımlarla sonsuz bir geceyi yürüyordu

Gece, kuşları
Gecekuşlarını
Serçelerin çığlığını
Toplayıp getirdi ışığa
Bitmeyen fısıltıyı dinledim
Sözler beyazdı
Beyazı siyah,
Beslediği kuşlar dedi,
Korkmadan geriye sesini bırak…

Yanık kahve kokusu
Yanmış seherin kokusu
Alabora olmuş tekne
Yıkılmış kahvaltı sofrası
Kırılmış ince belli bardaklar
Annesinin kuzusu düzyazı kalabalık,
Bir serçe bakıyor yüzüme,
İlk kez böyle anlamlı…
Gel birlikte çiçek olalım
Çiçekleri birlikte sulamaya yetecek kadar
Uzun gövdelidir ya zaman,
Ihlamur kokulu kökleri toprakta büyür
Çiçekleri birlikte sulayamadan

Sabahları uyandığında
Bütün özgür şehirler gibi kokardın hep

Düştü
Bir şehir
İçinde kaç bin
Yalnızlık çarptı birbirine
Tüm şehirler
Düşen bir çocuk kadar pervasız

Olmanın kaç türlü halini soran
Bir şehir kadar eksik çocukluğum,
Terkedilmiş evlerde çay kokusu…
(2007)