Eksik Şiiri - Serhat Fidan

Gecenin karanlığı
Bile örtememişti beni
Seher vakitlerinde sol yanım
Sanki yerinden çıkacak mış gibi
Sancı tutuyor ansızın

Ufak bir acı
Heyecandan titriyor dilim
Kelimeler yalnız kalıyor
Sen gittiğinden beri
Gittiğinden beri gözlerde
Akan yaşlar coşup durdu
Hayat boyu....

Hangi sabah geceyi bitirecek
Istırabı kim dindirecek peki
Göklere yükseliyor acılar
Yağmur taneleri gibi düşüyor kötülük
Kirleniyorum kirleniyoruz...

Hasret en zor şey miş meğer
Her gün aynı şeyi yaşasam da
İlk günkü gibi acı sızlıyor yüreğimden
Dinmiyor Özlem
Dinmiyor hasretlik

Gözlerim hala yollarını beklemekte
Rüzgarı bir huşu biçimde dinlemekteyim
Sabırlar yetmiyor buna dayanmaya
Sanki ruhun yanımda
Bir an
Saniyenin bilmem kaçta kaçında
Gözlerimi yumduğumda
Cennetten düşme yüzün gözlerimin önüne geliyor

Heyecandan kalbim çatlayacak bir gün
Daha ne kadar dayana bilirim ki
Belki bende gelirim yanına
Toprağı severim bilirsin
Sen gittiğinden beri
Yani Sen yok olduğundan beri
Toprak s enin gibi kokmakta
Çok istiyorum yanına gelmeyi
Bir türlü olmuyor istenilen