sarıysa hüzün
ve hüzünse tüm gidenler
boynu bükük rengi değil mi yüreğimizin
sonbahar…güz yüzlüm
yakalamaz mı sarı saçlarından
yağmur gözlü özlem
hüzünbaz güzün
ve bırakmaz mı yüreği
bulayıp sarıya
Eylül mü beklenen
…güz mü
bırakmayan peşini hiç
pervasız sözü mü terk edenlerin
peki ya nedir bu geciken
…ne
nihayetine konan noktadan
bir önceki beklentide
dondururken kanı sızın
gidenlerin ardından
konuşlandı
sarı bir sonbahar misali
geveze şarkıların yalınlığına
yalnızlığın vurması gibi
kırıldı teli gitarın
son notanın ağlayan tınısında
durma…sen de ağla
kan sayımımdaki eksik
yüreğimin atmayan an’ı
ve göremeyen tarafı gözümün
…sen
böyleyken bile
niye tutsağım ki hâlâ
delice sana…bir sana
yalnızlığımda
çığlık çığlık sessizliğim
kana bulanmış duygularımla
intihar ediyor gece karası derin denizlerde
gözlerim
bir yanım eksik
bir şeylerim noksan
yoksunluğumda
ve yokluğunda
eksiğimi tamamlayan
bu deli yangın
sarı sonbahardan kopup gelen yağmur yüklü hüzün
24.08.2006
Atilla GülerKayıt Tarihi : 25.8.2006 17:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)