Eksik Şiiri - Zeynep Karacaa

kat kat giyinik ruhum
yine de usuyorum
duvarlar
duvarlar başıma vuruyor
incitmıyor senin kadar

gün dediğin geçiyor
yüreğimi yırtarak geçiyor

her şeyim tamam
elimde kalem
odam sıcak
ne var ki şimdi sızlanacak

gözümü kapadığımda yüzün
rahat bırakmıyor peşimi
bundan sonra sevmek yok kimseyi
bundan sonra seveceksem
gülümseyen bebeği
açılan kardeleni
yük taşıyan gemiyi sevmeliyim

sevecek onca şey
gidecek onca yer var
ben varım
sen yoksun
üşüyorum
yanıyor parmak uçlarım

.z