Annemin eskise de atmaya kıyamayıp
Tavan arasına kaldırdığı eşyalar gibiyim tek farkla
Onların yüzü her zaman güneşe dönük
Benimse odam zemin katında..
Ben bundan daha evvel de bahsetmiştim hatırlarsanız
Canım sıkılıyor demiştim çok canım sıkılıyor hatırlarsınız
Vazgeçtim artık demiyorum, sıkılmıyor şimdi canım
Acıyor..
Oysa yeni bir oyuncak aldığım zaman bile
Ev önü kedilerine keyifle göz kırptığım
Zamanlarım vardı benim çok olmayan zamanlar önce
Yine yeni oyuncaklar alıyorum
Ama hiçbir kediye göz kırpmıyorum..
Kayıt Tarihi : 22.6.2015 16:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Lidar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/22/eksik-113.jpg)
Tavan arasına kaldırdığı eşyalar gibiyim
TÜM YORUMLAR (1)