Eksik Şiiri - Necdet Ucuzova

Gece kokuyor hep gündüzlerim,
Bir deniz kenarındayım,
Kumsal serilmiş önüme.
Ama ben yürüyemiyorum.
Çünkü ayaklarım yok,
Bu bir hayal.
Yoksa ne işin var yanımda.
Artık gözlerime emanetsin sen,
Ağladıkça yere düşersin.
Yokluğunu bastım yaralarıma geçmedi,
Ve adın artık hiç bilmediğim bir arka sokak ismi.
Cevapsız bir imdat çağrısı yalnızlığında varlığım.
Tuzlu su tadında zaman yutamıyorum,
Boğulacağım aşikar herkes izliyor ben ölüyorum.
Rüzgarın varlığını nasıl anlatırım?
Her yerde bu boşluk varken.
Yalanın gerçeğe giden yollarına nasıl pusular kurabilirim?
Sol yanımda sen varken nasıl yok diyebilirim?
Bir sigara dumanı dağılıyor,
Bir çay sıcaklığı hissediyorum ellerinde.
Açıp resmine bakıyorum.
Uzaklarda bir ses bir şeyler söylüyor ben sen sanıyorum
Ellerin geliyor aklıma.
Belki şuan soğuklar,
Ama bana en sıcak..
Gölgeler, ışığın boşlukla buluşması,
Kumsalı döven dalgalar
Rüzgarın fısıltısı, kuşların uykusu,
Havada seyrek bulutlar, yıldızlar
Gözlerimden düşen damlalar,
Hepimiz biriz suan,
Tek eksin sensin
Tek eksik herşey...