eski bir korkudur
bende hayalin
takvimler yandıkça
çözülüyor nefesin
içimde bir yerlerde
kalp gibi atıyor sesin
duymasam da görebiliyorum
kıpırdıyor kanlı dudakların
bir cumartesi sabahı
yağmur yağıyor
ağlıyor
seni alan
beni eksilten zaman
iz bırakarak yürüyor yıllar
yangın merdiveninden kaçarken
yanıyor
ve küllerini
kalbime bırakıyor hatıralar...
31.12.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 31.12.2011 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!