Varlığı hiç kabul edilmemiş bir kız çocuğu var kocaman bedemin içinde
Sesini duyamadığım boyuna yaşlar içinde
Yüzünü bile kaldırıp bakamadığım o narin bedenini çivili ter örgüler sarmıştı
Nefes aldıkça çırpınan bı kuş gibi çarpıyordu o yalnız kalbi
Zamanın içinde sessizliğin sisinde kayboldu o çocuk neşesi karanlıklar şehrinde
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta