Varlığı hiç kabul edilmemiş bir kız çocuğu var kocaman bedemin içinde
Sesini duyamadığım boyuna yaşlar içinde
Yüzünü bile kaldırıp bakamadığım o narin bedenini çivili ter örgüler sarmıştı
Nefes aldıkça çırpınan bı kuş gibi çarpıyordu o yalnız kalbi
Zamanın içinde sessizliğin sisinde kayboldu o çocuk neşesi karanlıklar şehrinde
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta