Eksi Sonsuz ve Ben Şiiri - Çağrı Omarköy

Bana doğmamış bir çocuğun gözleriyle ağla
Evrenin bir terkedilmişlik olduğunu
Ateşin donduğunu yolların kapandığını anlat
Bir denizcinin elleri gibi kabarmış olmalı saltanat
Her nedense son duraklara bir son daha eklemeli
Kurumuş sayfalar güllerde saklanmalı kadere inat
İçine işlemeli Çağrımın nefes alışları nota nizam
Kızıl saçlarında tel örgü kristal zamanlar gibi kırılsam
Gurbet ben ben de maneviyat olsam şehveri karanlıklara
Kuyu bir damla kandan başka içirmeyecek bu gece aksine
Sanat yine dört duvarın içinden geçecek gidecek
Şairin korkak parmakları haykıracak seni kelime kelime
Sana ne çizilmiş bir plak pikap aslen girdap üçgeninden
Sadece annesinin ağrıyan beline canından çok sızlayansın sen
Yazdıklarından utanıp yazamadıklarınla övündüğünde oradaydım ben
Geç kalınmış itiraflar neticesinde sigara duman kül tabla
Boz saçlarını tara dağıt ör boz yine topla
Kara kaplanır sessiz haykırışlara sarfiyatlardaki ilk seda
Hep içinde e vitamini olan cümleler istiyorum
Ve hastane filmi çeken depresif karakterler gezdir rüyamda
Aslında kağıttan gemiler gibi batıyorum
Şekillerden yeşil renkli kıskançlıklar yapmalı insan,
Sevgilisini kemikleri çatırdayana dek sarmalı
Tüm izmaritleri biriktirmeli yuvasında öğrenci adam
Metalin sert bir değeri olduysa özür dilerim
Benim darphanem sensiz aklım kadar çalışır
Görüyorsun değil mi hep mesai saatlerinde kapalıyım
Çizgi bir hat eğriliğiyle senin ellerinde
Seyahatten dönenler kadar elemli bir inkişaf noktalama işaretleri
Gerçekten sevilip sevilmediğini söyle
Kar bu vatanda beyaz bir çarşaf ise
Aşkın denizimde mercan imkansızlığıyla yüzer
Şayet bu külfet Ferhat'a bir Şirin serinliğiyle
Savaşa kılıç yakışır suya endam
Sel ifade özgürlüğünü alırsa kordan bir beden
Keten kumaşlar sensiz vicdanım misali saydam
Bu şehir beni yutmazsa martılar çığlık atacak
Güneş sorumsuzca yol kesenlerin gaybına doğacak
Beslediğim kelebekler altıncı günde sonsuz olacak
Sar şimdi beni mumya azabıyla plaster
Bilhassa votka yanına eksi sonsuz buz keser
Kader ki bu kimi biçer bıçak gibi kör sersem
Mavzer açmış damardan kapanmaz tek celsem! ! !