Ekseni Yön Şiiri - Bayram Kaya

Bir yaz günü Dirina Köprüsü üstünde
Halelerden yol olmuştu yıldızlar
Ne, mahremine sokulunmamış kızlar oğlanlar
Beşikleri sallanmış, belekleri bez
Çığlıkla anadan doğarlar
Ve lakin ölümleri tez
Uzar iş, uzar uzar uzar
Beşeriyetin namusuna sızar
Ölümün direnç ekseni,
Zamanın dönüm eksenine düşer
Işık diye ne pulsarlar

Ah Heraklit!
Dere boyu saz olur
Gül açılır yaz olur diyecekle
Sen dıştaki zamanı bildin de
İçteki zaman seni bilemedi!
Oysa nasıl olurduk da, biz
Anlamaya varmadan onu gelişerek gelmiştik
Balta ile seviştiğinde Gılgamış atan
Torun, adaşıydı, babası bile oğlu
Bilmezliğe kulak tıkaçla üzerine yatan

Olup biten akışı görmedikçe
Görecesin kardeşim
Şiirinle, sazınla, sözünle, avazınla
Aşkınla, taşkınla, mezunsun
Ha yaşamışsın türkü senin dilinde
Ha bir çığlıktaki ağıtın, onun dilinde
Sen bunca zahmete nefes
Bir atım oluşla yaşadım diye gülmekte
Oysa zaman sadece seninle ölmekte

Benden içerdeki ben
Benler olacakla vücutta
Benden içerdeki ben, kişi olacakla dışarıda
Sürü olmuş, dürü olmuş
Sosyal etnik yapı olmuş boyutlanmış
Totem olmuşla gün gün soyutlanmış
Toplum olmuş
Üretim ilişkilerini koyutlarmış
Benin üzerine, benin hilafına sürmekte
Sen hünerini deyip geriye ışığı yakmakta
Ama zaman senin dışında akmakta
Sen boşuna geriye seç imlemektesin; ha bu, ya bu...
Seninse karşı durduğun işte tam da bu

07.10.2011