Eksen Şaşması Şiiri - Ahmet İkiz

Güneş gece olunca gider,
Yok aslında güneş gidince gece olur..
Bilemedim..sen hiç bilemezsin.
Ne güneşliktir mevzu ne de gecelik,
Gece pembeye çalmıştır,
Ya karamel ya da bir ince bakır..
Belki de aydandır, bu ahengi,
Bu apansızlığı..
Ay sapıtmıştır bi vakti gecenin..
Camdan giren hava soğuktur bu mevsimde..
Yatağın sıcak..
Ve az yumuşak yastığında..
Bi koysan kafanı uyursun elbet..
Ama rüyalarda bile sevmez seni,
Yine de görürsün bir telaş, bir heves..
Şaşarsın..

Ayrılık uzatır geceyi..uzar gider...
Uzaaar da gider..
Sen geri aldım sanırsın ya bir saat..
O bir dirhem şaşmaz oysa..öyle ki;
Hep aynıdır vakti, özlemin..
Sen akşam üstü olsun dersin..
Beklersin bekledikçe..bekledikçe beklersin..
Derken gece olmuştur yine..ve yine karanlık...
Hani buradaydı dün..
Hani camdaydık?
Camdaydı hani..

Yazık beee...
Mehtabı da gitti gecenin.
Gündüzün güneşi de..Gitti.