seninle doğan seninle gülen
gözlerin yoksa ateştir beden
bir vefasızı sevgili bilen
söyle sevdiğim aşkın bu mudur.
aşkla yoğrulmuş aşkla kalacak
gözlerinde yaşlarla dönersen bir gün,
sanma ki kapım sana açık olacak.
kırıp ta bıraktığın bu yorgun kalbim,
sanma ki senin için yine çarpacak.
yağmurlara yükledim solmuş resmini.
eski bir notta kaldın, hatıra defterimde.
yılları hep savurdun, vefasızsın sevgili.
ümitleri bitirdin, hepsi şimdi dün gibi.
adın bile yok bende, unutuldun sevgili.
verdiğin sözlerin bak, rüzgarlara serildi.
bu sabah yokluğunda,
çocukluğumu hatırladım annem.
kollarındaydım. bana sarılmıştın.
hatırladım, gülümseyerek bakan gözlerinle,
saçlarımı okşayan ellerini.
ah be annem, bu kadar erken gidilir miydi,
bu gün hayata bir çelme takasım geldi.
aldım başımı bir başıma, uzaklaştım kendimden.
hava bulutluymuş güya,
boş verdim, takmadım kafama, inat değil mi.
yaslandım geriye, düşündüm güneşli bir günü,
gülümsedim hayata umursamazca, güneş güneş.
niye bunca sitem, neden bu kahır.
özlediysen eğer, yürekten çağır.
sil göz yaşlarımı, gülsün gözlerim.
sevgine muhtaçtır inan bu canım.
yüzümü güldürmek istersen eğer.
tek başınasın mavi denizin ortasında.
kimsesizliğe mahkum edilmişsin ömür boyu.
tepende bağrışan martılar sanki alay ediyor yalnızlığınla.
hep seni seyrediyorum, sen de benim gibi yalnızsın.
bağırıyorsun, haykırıyorsun yalnızlığını,
bir kadını, ruhunda hissetmek,
bir kadına bakınca, gözlerinde erimek,
bir kadına dokunduğunda, ateşinde yanmak,
bir kadını, yüreğinde yaşamak lazım.
bir çift tatlı sözle gönlünü almak,
hayatımın, seninle olan her anında,
hep beklediğim, sevdaların aşk iklimi durağında.
Tanrının bir ödülüsün, ömrüme adanmış.
sevdalım, kadınım, can yoldaşımsın.
gözlerimi gün ışığına açarken, tan ağardığında.
Derya olur, toprağına düşen her damla kan.
Yer gök huzura varır, al bayrağın renginden.
Yedi cihan tutar nefesini,
Çanakkale’den yükselen tekbirlerden.
Her adımında cennet bahçesinde gül açılır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!