O kadar zor ki şimdi gitmek
Tamda iğdeler çiçek açmışken
Beyaz sayfaların sarp kayalıklarında
Elveda şiirlerini bıçaklarken
Mısralarımın güzel kokulu çiçeklerini
Koklayamadan solup gidenin peşinden
Hasbilal’im budur
Çok ağırmış taşıdım yükün
Şikayet etmem sevinç ya da hüzün
Dinlerim yeter ki sen konuş hurisi özümün
Gönlün taze goncasını o dermeli
Biri olmalı sadece biri gül toplayan…
Dizlerime batan dikenler var patikasında
Bahçesinde ise kan kırmızısı açanlar
Dizlerimi kanatıyor acıtıyor hiç sebepsiz
Sabıka kaydımsın mühür gibi yüreğimin sağ odacığında
Yelkenler fora kaptanı benim terk etmem gemim batsa
Besmele çeker usulca ruhumu okşar gül toplayan gözlerin
Bilinmez kaç bıçak darbesi aldı alnımda mıh gibi yazılı özlemin
Yıldızlar gibi titreşiyor şehrin lambaları
Işıklarında kızıl saçların parıldıyor
Elimi uzatıp tutmak istiyorum
Bu saatlerinde uykum kaçıyor sıfır üçünde gecenin
Heyecansız bir kovalamacanın tek izleyicisi
Tavşanla kaplumbağa yarışında akreple yelkovan
Şehrin ışıklarına inat kara gece
Bu ezgiyi ilk kez dinlemedim ben
Telgrafın tellerine kurşunlar
Türküler söyledi penceremin pervazında kuşlar
Uçurtmalar uçurdum gökyüzüne
Beyaz kanatlı uçurtmalar
Hani vardır ya bazen
Bardaktan boşalırcasına yağar yağmur
Çam ağaçlarının altında oturursun
Yanağından damlalar süzülür ya
Toprak buram buram kokar
Üşüyen bedende tir tir titrersin
Vazgeçmemi kesinlikle bekleme
Vazgeçmeyi de aklından geçirme
Düşünmek için sana dilediğince izin
Arada sırada sesini duyurmayı da unutma
Gözlerim aradığında seni yanımda göreyim
Seslendiğimde sesini duyayım
Sensiz bir ana vardım ki uykusuz
Yalan yok uykusuzum lambalar zindan
Sabahım yok dünden kalma kafa bozuk
Dalıp gitmekteyim içtiğim çayın derinliklerine
Boğulanı benim karaya vurmuş küskün
Bir siluet resimden ibaretim üşüyen
Unutmak yeminlere düğümlenmiş
Hangi şiir çözebilir
Sen mi?
Güldürme
Bıçak mı?
Neyler ki kanayan yarama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!