Ey Karadeniz'in hırçın ve asi oğlu
Kaldır başını gökkubbe-i arşa doğru.
Rahmanın hakikati imanda dolu,
Ezemez kimse bizi, burası Anadolu.
Milletçe baş koyduk bu yolda izine,
İnandık sana, eğilmedik kimsenin sözüne.
Mızrak gibi sapladık hakikati yalanın gözüne.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
