Gecenin savrulmuş bir yarısında
Kor saplanınca yüreğine,
Ağla gözlerim, yüreğim ağla.
Belki bir duyan olur
Kalın duvarlardan geçmeyen sesini,
Bir gören olur ölü yüzünü belki,
Sarar belki birisi hissiz ellerini.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
bir sebep üşümeye yalnızlık hem de yüzyıllık...
Bu evrensel yalnızlık kavramına dokunan yüreğinize sağlık hocam;
Tebrikler,
Saygılar.
Yalnızlığın sessiz çığlığını öyle güzel dile getirmişsiniz ki ..tebrikler.
hüzünlü
tebrikler
Merhaba İbrahim Bey. Çok güzel duygu yüklü şiiriniz. Yüreğinize ve kaleminize sağlık arkadaşım. Sevgiyle kal. Menekşe Gülay
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta