Gecenin savrulmuş bir yarısında
Kor saplanınca yüreğine,
Ağla gözlerim, yüreğim ağla.
Belki bir duyan olur
Kalın duvarlardan geçmeyen sesini,
Bir gören olur ölü yüzünü belki,
Sarar belki birisi hissiz ellerini.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
bir sebep üşümeye yalnızlık hem de yüzyıllık...
Bu evrensel yalnızlık kavramına dokunan yüreğinize sağlık hocam;
Tebrikler,
Saygılar.
Yalnızlığın sessiz çığlığını öyle güzel dile getirmişsiniz ki ..tebrikler.
hüzünlü
tebrikler
Merhaba İbrahim Bey. Çok güzel duygu yüklü şiiriniz. Yüreğinize ve kaleminize sağlık arkadaşım. Sevgiyle kal. Menekşe Gülay
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta