Eko Çöküntü Şiiri - Bülent Güldal

Koçero'sunu özlüyorum ıssız dağların
kuzuyu alırdı kurdun ağzından
sarardı kanadını yaralı kuşun
kefelerini dengelerken kendince
babadan oğula geçen bir saltanat
olmadığı sezerdi hayatın
ve bir isyan bayrağı gibi
dikilirdi karşısına puştun

Bütün değerleri yok varsayan
yılan dilli ihanetlerinde
hayatın hainleri hep birlikte
bir yolu tarif eder gibi
tanımlıyorlar fukaralığı
Karnında hazineler beslerken
çöle dönen toprak
açlıktan sütü kesilen anne
diplomalı işsizler ordusu
bu sarmalın neresinde?

Yirmi üç cent'ten satışa sunulmuştu
yarım yüz yıl önce delikanlı dedem
küresel dünyanın köşesiz sahiplerine,
o parayı hoyratça harcayan babam
Yeni Dünya'da olduğunu sanmıştı bir an
süt tozuyla beslenmek düştü Denim payıma,
beyzadelerin narin ellerinde
dibe vurdu soluğu az gelişmişliğin,
Yakın diplomalarınızı yakın, yakın
Koçero'sunu özlüyorum ıssız dağların