Ekmek ve Su Şiiri - Sedat Yükseker

sol elim başımın ortasında
başım öne eğri
düşünüyorum ağlamaklı olarak.
düşümde ağlıyorum
kızarmış bir benlik altında
öne doğru eğilmiş
ağlamalar sıçrıyor
uyanmalarıma

acımasız ve zalim yoksulluk
bir çocuğun düşlerini
göğü delenden aşağı atıyor

hangisi daha korkunçtu
düşünüyorum

bir damla hayatmıydı
kursaklarında parçalanan
yoksa ellerimiydi zalimlerin
onu ordan çıkarmaya çalışan.

sonsuzluka bir hiç olan
egolarımız
ne kadar daha yaşıyacak
ne kadar daha can alacak
ne kadar daha
dahalar olacak
yetmiyecek var olanlar
hep sırtlarında zalimler
bir gram daha daha için

varlık ta yok olanların
yoku varlıkları için...

ekmek ve suydu
hayelleri bir çoğunun
katıksızlıkta kaybolan..