Ekmek Ve Gül Şiiri - Kadir Ünlü

Yürüyor yarı sarhoş,
Kirli sakal bir hovarda,ıslak kaldırımlarda.
Harcamış meyhanede son banknotları,
Boş cüzdanını boşuna taşıyan,
Bozuk para mağduru,cebi delik kot pantolonuyla.
Aklı karışık,kafa bin beşyüz.
Bu kafayla kırk dereden nasıl su getirecek.
Nasıl kuyruklu yalanlar söyleyip,
karısını ikna edecek...!
Hay aksi;
Bugün de sevgililer günü...!
Yürüyor kararsız çarpık adımlarla.
Aklı sevgiliye,adımları eve doğru.
Düşündü durdu çiçekçinin önünde.
Eve mi gitse,sevgiliye mi ?
Ekmek mi alsa eve,
Gül mü alsa sevgiliye ?