Ekmek Ve Gül Şiiri - Sevdal Polat

Ekmek ve Gül

Tanrı aşkı yarattığında
Ayrıntıyı gizlemiş
Oysa"
En büyük aşk emektir.

Bu yüzden nedensiz
İnsanı sevmelerim!
Ki ondandır;
Güne tutsak sözler
Yarınlara şiir olarak düşüyor..

Sen..!
Ey kızıl saçlı
Sevdalım genç kızı..!

Rüyalarım sensiz
Kaldığında anladım
Nasılda sevdalıyım sana
Sen yoksan
Ben hiç olmadımki
Aç çocukların
Ekmeği özlediği gibi
Devrim aşkıyla
Özlüyorum seni..

Elimizden
Bir sabun misali
Kayıp giderken hayatlarımız
Gönülden gönüle.
Savrulup duran bitimsiz
Kavuşmayı özlüyorum..

Kırlangıçların
Dansını seyrederken
Gündoğumu gülüşün rengi
Nasıl süslerse hayallerimi
Sevdalı bakısınıda
Gözlerimi
Gözlerin ile
Birleştireceğimiz
O günleri öyle özlüyorum..!

"Dünya emekçileriyle"
Kol kola yürüyeceğimiz
Yollara saldım özlemlerimi!..

Belki o günden önce
Cemreler misali
Havaya suya toprağa karışıp
Rüzgarlarla
Yüzünü gözünü öpüp
Geçip gideceğim;
Ama biliyorum ki
O gün geldiğinde
Ekmek ve gül herkesin olacak..

Abdullah Oral.. Ozan Vurguni..