Ekmek parası Şiiri - Muzaffer Sarıkılıç

Bir dilenci belirdi sokağın başında

Belliydi utanıyordu,mağrurdu,birazda buruk,

Omuzları çökmüş, üstünde bir elbise, yırtık, pırtık,

Yaklaştı, ağır ve yürümek istemeyen adımlarıyla,

Mahcuptu,o zamanında dik bakışlı olan gözleri,

Belki şimdi konuşsa da önemsizdi insanlar için sözleri,

Bir an durdu: önüne eğdiği başını kaldırdı ve içli içli;

Dedi ki; Oğlum Allah rızası için bir ekmek parası,

Bunu derken o kadar sönüktü ki kömür gibi gözlerinin karası,

Anne düşünsene, sorun bir ekmek parası,

Ne dünyayı dileniyor,ne hayatı, ne de sevdayı,

Onun titreyen avucuna konulacak bir kaç kuruş,

Evet anne; belki de bir kaç kuruş onu bütün dünyası

Belki uykusu boyunca gördüğü bir ekmek parası rüyası,

Tüm hayelleri ve hülyası bu günü kurtardıktan sonra,

Yarın toplayıp toplayamayacağı belli olamayan,

Bizim şerefsiz dediğimiz, onursuz gördüğümüz

İnsanlardan alacağını düşündüğü

BİR BAYAT EKMEK PARASI