Ekmek Parası Şiiri - Basri Yıldız

Kör puslu sabahlarda,
Erkenden kalkmış sokaklarda,
Kağıt, karton, plastik,teneke,
Ne varsa dolduruyor haralına,
Daha on, on iki yaşlarında.
Yüksek sesle arabesk çalıyor,
Belli ki çocuğun içi yanıyor.
Dünya varmış yokmuş,
Umurunda değil ki,
Sokaklarda bir çocuk,
Ekmek kavgası veriyor,
Ayağında ayakkabıları yırtık,
Üzerinde kirli bir tişört,
Perişan vaziyetine aldırmıyor,
Hışımla kartonları nasılda yırtıyor.
Yanından gelip geçenlere,
Dönüp de hiç bakmıyor,
Her koyduğun kağıt,karton,
Güneşe giden yolun olsun çocuk,
Karamsar olmasın o temiz yüreğin,
Sakın utanma kirli nasırlı ellerinden,
Sen merte, namerte muhtaç kalmamak için,
Ekmeğinin kavgasını veriyorsun,
Utanması gerekenler utansın,
Sokaklarda bir çocuk,
Ekmek parası kazanıyor.

Mayıs-2014