İyot kokuyor,
Evden çıkıp Arnavut taşlarına bastığında,
Her sabah,
Avludan akan su gibi akardı sokağa,
Çiçekli basma entarisiyle.
Elinde bir kamış olta,
Biraz da kuru ekmek,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta