Ekmek Kavgası Şiiri - Mustafa Arslanalp

Şu bir lokma ekmek sürer kervanı

Olmadan bulamaz dizim dermanı

Geçmeden gençliğim büyük fırsatı

Çalışıp çabala ekmek kavgası.

Ellerim başıma gider gelirler

Bir lokma ekmeğe sual ederler

Yarını arayan sevdalı gençler

Bizlerin başında ekmek kavgası

Çırpınır yürekler güm güm öterler

Her nefes alışta istikbal derler

Al yeşil turnalar sevdiğin bekler

Tüner omuzlarda ekmek kavgası

Katıldım kavgaya çocuk yaşımda

Hani neyim olmuş otuz beşimde

Sabahtan akşama gece düşümde

Çeker çektirir ekmek kavgası

Yüklensem dağları dümdüz ederim

Ömür vefa etmez odur kederim

Ardımda bir dev onu çekerim

Ne zorlu düşmanmış ekmek kavgası

Hayat neymiş deme ümit yitirme

Acz ile yeisi öne getirme

Başın sermayendir dara düşürme

Amanı bilmezmiş ekmek kavgası

İstanbul şehriymiş ilmin durağı

Beni ululayan ana yüreği

Dayan omzumun iki küreği

Bin batman çekermiş ekmek kavgası

Ne kadar zorlasan çıkmaz tenden can

Okuyana ibret benim serencam

Deve hendek geçmez haç bu diyardan

Kaç sanda bırakmaz ekmek kavgası

Kalem oynatırken bildim kararım

Yanar yakılarak ekmek ararım

Para bulur isem zoru bozarım

Çiviye çiviymiş ekmek kavgası

Basıyor yüreğe amansız gücü

Kaybeden yiğidin alınmaz öcü

Yeltenir kaçmağa büyük çözücü

Bilmeceler şahı ekmek kavgası

Dayansın dizim aklansın yüzler

Hakiki milletin yolunu gözler

Ahir zamanda çok denilen sözler

İllallah dedirtir ekmek kavgası