koştururken gördüm hep seni
daha dün gibi,
bir karıştı boyun
yalınayak
çıplak
toz toprak
koşturuyordun yollarda
topunu yakalamamışken daha
okul yollarında buldun kendini
kızların peşinden koşamadın bile.
ekmeğin peşine düşeli
ne tuttuğun kızların eli
ne çocukluğunun neşeli
bir o kadar da
hızlı masum akan o günleri
gelir aklına
yani,,
ne pantolonsuz top kovalamacası
ne kızlarla el tutmacası
hepsi ama hepsi birer yanılsama
tek gerçek,
ekmek kavgası.
Kayıt Tarihi : 7.3.2012 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!