Adımlarım gömülüyor yeryüzünde
Kaymak gibi bir kar sürülmüş
Dilimleyip kesmek geliyor içimden.
Kar yağıyor, çocuklar sabırsız...
Şeker yiyemeyen hastalar gibi ormanlar
Kaymak kadayıfının tadına bakamıyorlar
Hâlâ adımlarım gömülüyor yeryüzünde.
Kar yağıyor, çocuklar biriken kardan umutlu...
Belli yüzüm belirsiz olmuş,
altı yanım bembeyaz.
Kar yağıyor, çocuklar kardan adam yapıyor...
Sekiz köşeliyim,
yağan karlara saygısızca!
Helva yapıyor kuşlar, kardan adamın kafasında.
Kar yağıyor, çocuklar kar topu oynuyor...
Kuşların helvasını, başkaları yedi.
Kar helvası bitti, kar eridi.
Kar yağmıyor, çocuklar gidiyor...
Yunus Emre CoşanKayıt Tarihi : 29.1.2008 15:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!