Ekmek Diyarı - 3 - Şiiri - Ramazan Kocap ...

Doydukları diyardan, doğdukları topraklara
Yola çıktılar alın teri döküp, emek harcamaya
1965 den 2015 lere 50 yıldır serüven aramaya

Tekrar yeniden bir defa daha MERHABA ALMANYA
------------------

Kimsenin aklından geçmiyordu, üç beş sene sonrası
Civan delikanlıydı her biri, ne gençlik koydu kahrolası
Nede sağlık sıhhat bıraktı, gurbet denen zalim körolası
Önü ne kadar aydınlıksa, ardı zifiri karanlık yer burası

Kime sorsan, başını barayacak, bir ev dam yapacak
Diğeri sadece oysa, bir mobilet parası toparlayacak
işe gidip gelme derdi, kasabaya fabrikasına varacak
Her birinde ayrı bir kahır, bilmem sahi sonu nolacak

Her ferdinde başka bir tutku, arzu istek şehvetle umut
Şehirdeki sarışın kadın asıntısı, çirkef gâvur yosması
O köyde çeşme başındaki, dilber dudağı unut ha unut
ipi ele vermiş garibim, belli değil kimin elinde tasması

Kara bahtın kör talihin, kader kurbanıydı doğulu zilan
Batıda da aynı hiç farklı değildi, gülsüm kızla gülfidan
Yaşam koşuşturması her yerde aynı, koştur durmadan
Kimi temizlik gündelikçi, birde bez basma işi falan filan

Dolup taşar kahve köşesi, her biri iddia oyunu müptelası
Kiminin işi günlük motor kapağı, araba otomobil sevdası
Yarınları yok, bilmem ne yapmalı, herkesin günlük davası
Ne iş buldu, nede bulduğunda dikiş tutturdu, elin haylazı

Kimler bulunur kime nasip olur, en son tutmak salından
Can çekişiyor ömür tüketiyoruz, ölüyoruz, bak birazdan
Bir parça ekmek kırıntısıyla ev yer köy derdi sıkıntısından
Kurtuluyoruz cenazeler kalkıyor, şu son selanın ardından
..............................................................................................
KORKUYORUZ... KAHROLUYORUZ... KURTULUYORUZ...
ŞiMDi VERiLECEK OLAN ŞU SON SELANIN ARDINDAN! ! !

6 Aralık Cumartesi - Almanya
Yazan: Ramazan Kocapınar