Devamlıdır ekmeğe günlük masrafımız.
Devamlıdır ekmeği o kadar israfımız.
Ne mısır, ne arpa; ne yulaf; buğday olacak.
Bir lokma ekmekle ağımız şöyle dolacak.
Buğdayın o tadını damağımız alacak.
İsrafımızla ekmek hayallerde kalacak
Değerlendirelim kurusunu, bayatını
Kuru parçası birgün kurtarır hayatını.
Almalıyız ekmeği öğünde kararınca
Tasarruf yapımında örnek olsun karınca
Bilemeyiz beklide komşu da kaç kişi aç.
Kuru parça ekmeğe milyonca insan muhtaç.
Düşünce yere ekmek, alırız öpe, öpe
Maalesef biziz atan poşet dolusu çöpe
Sofraya sudan önce ekmeği koyuyoruz.
Ancak ekmek yedikçe bir güzel doyuyoruz.
Ekmeğini taştan çıkarırda, çöpe atar
Dinç kalkmak, erken kalkmak için hep aç yatar.
Ekmek kavgası, ekmek arası, ekmek parası.
Açlık, tokluk simgesi ekmektir kısacası.
Yalan, kim demiş ekmek Aslanın midesinde.
Kaç milyon ton ekmek hergün çöp tenekesinde.
Kayıt Tarihi : 4.9.2014 14:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!